Introductie
Bij het gebruik van internet maken de meeste mensen verbinding met websites, ftp-servers of andere internetservers door verbinding te maken met een domeinnaam, zoals in https://www.EasyCompZeeland.nl. Internettoepassingen communiceren echter niet via domeinnamen, maar met BEHULP VAN IP-adressen, zoals 192.168.1.1. Wanneer u daarom een domeinnaam typt in uw programma waarmee u verbinding wilt maken, moet uw toepassing deze eerst converteren naar een IP-adres waarmee deze verbinding kan maken.
De manier waarop deze hostnamen worden omgezet in hun toegewezen IP-adres wordt domeinnaamomzetting genoemd. Op bijna alle besturingssystemen, of het nu Apple, Linux, Unix, Netware of Windows is, worden de meeste resoluties van domeinnamen naar IP-adressen uitgevoerd via een procedure genaamd DNS.
Domeinnaamresoluties
Zoals hierboven besproken, is domeinnaamresolutie de taak om domeinnamen te converteren naar het bijbehorende IP-adres. Dit gebeurt allemaal achter de schermen en wordt zelden opgemerkt door de gebruiker. Wanneer u een domeinnaam invoert in een toepassing die gebruikmaakt van internet, geeft de toepassing een opdracht om het besturingssysteem de domeinnaam te laten converteren naar het IP-adres en vervolgens verbinding te maken met dat IP-adres om de bewerking uit te voeren die het probeert uit te voeren.
De manier waarop het besturingssysteem de domeinnaam oplost, is gebaseerd op de configuratie. Voor bijna alle besturingssystemen is de standaardvolgorde voor domeinnaamomzetting als volgt:
- Hosts-bestand – Er is een bestand met de naam HOSTS-bestand dat u kunt gebruiken om domeinnamen naar IP-adressen te converteren. Vermeldingen in het HOSTS-bestand overschrijven alle toewijzingen die via een DNS-server worden omgezet.
- Domain Name System – Dit is het systeem dat op internet wordt gebruikt voor het converteren van domeinnamen naar hun bijbehorende IP-adressen. Uw besturingssysteem maakt verbinding met de DNS-server die op uw computer is geconfigureerd en laat die server het IP-adres van de domeinnaam waarmee u deze hebt opgevraagd, aan u retourneren.
- Netbios – Dit geldt alleen voor Windows-machines en wordt alleen gebruikt om namen toe te geven aan IP-adressen als alle eerdere methoden zijn mislukt. Met deze methode probeert u de netbios-naam waarmee u verbinding probeert te maken, toe te spreken met een IP-adres.
Het is echter mogelijk om de volgorde te wijzigen die uw besturingssysteem gebruikt bij het uitvoeren van domeinnaamomzetting. We zullen deze methoden voor de Windows- en Unix / Linux-besturingssystemen hieronder bespreken.
Domeinnaamomzetting op Windows
Windows gebruikt standaard de bovenstaande volgorde voor domeinnaamomzetting. Dit kan echter worden gewijzigd door bepaalde registersleutels te wijzigen. Er registersleutels zijn:
|
Registersleutel
|
Beschrijving
|
| DnsPriority | Wat overeenkomt met het gebruik van het domeinnaamsysteem |
| LocalPriority | Dit verwijst naar de lokale naam van de computer |
| HostsPriority | Dit is het HOSTS-bestand |
| NetbtPriority | Dit is met behulp van Netbios naamtoewijzing |
U wijst aan deze sleutels een prioriteit toe op basis van waarden tussen -32768 en 32767. Hoe lager het nummer dat u aan de vermelding toewijst, hoe hoger de prioriteit voor die specifieke afwikkelingsprovider.
Bekijk bijvoorbeeld de prioriteiten die aan de onderstaande waarden zijn toegewezen:
DnsPriority = 30
LocalPriority = 200
HostsPriority = 75
NetbtPriority = 100
Dit zal de volgorde van domeinnaamomzetting wijzigen in de volgende volgorde:
- Domeinnaamsysteem
- Hosts-bestand
- Netbios Toewijzingen
- De naam van de lokale computer
Zoals u kunt zien, heb ik de standaardvolgorde gewijzigd van hoe Windows de domeinnaamomzetting zal doen en de waarde met het laagste nummer had de hoogste prioriteit bij het uitvoeren van domeinnaamresolutie.
De locatie voor de bovenstaande registersubsleutels vindt u onder deze registersleutels:
| Windows 95/98/ME | HKEY_LOCAL_MACHINESystemCurrentControlSetServicesMSTCPServiceProvider |
| Windows NT, 2000, XP, vista, en nieuwer | HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetServicesTcpipServiceProvider |
OPMERKING: Voor Windows 95/98/ME als de sleutel niet bestaat, moet u deze maken. Om deze sleutels met NT 4.0 te laten werken, moet u Service Pack 4 installeren.
Domeinnaamresolutie op Linux en Unix
Unix en Linux hebben een vergelijkbare standaard domeinnaamomzettingsvolgorde als Windows. Het besturingssysteem controleert eerst het bestand /etc/hosts en als het geen vermelding voor het opgevraagde domein vindt, zal het vervolgens een query uitvoeren op de geconfigureerde DNS-servers.
De volgorde waarin de server domeinnamen oplost, kan worden gewijzigd door het bestand /etc/host.conf te bewerken. Dit bestand bepaalt de volgorde die het besturingssysteem gebruikt om domeinnamen op te lossen. De lijn waar we ons mee bezig houden is degene die eruit ziet als:
hosts bestellen en binden
Dit vertelt het besturingssysteem om eerst het hosts-bestand te controleren en als dat niet lukt, DNS te gebruiken, ook wel binding genoemd, de naam van de software die wordt gebruikt om DNS-aanvragen te doen.
U kunt de volgorde wijzigen die het besturingssysteem gebruikt door de orderregel te wijzigen. Als we het bijvoorbeeld zo wilden maken dat het eerst DNS opvraagde en het hosts-bestand tweede, zouden we de regel wijzigen om te lezen:
orde binden, hosts
Momenteel zijn de geldige waarden die u na bestelling kunt plaatsen hosts, binding of nis. NIS staat voor de Netwerk Informatie Dienst en valt niet onder dit artikel.
Conclusion
Zoals u kunt zien, is het niet altijd verstandig om te denken dat uw besturingssysteem altijd de standaardresolutievolgorde zal gebruiken. Omdat het mogelijk is om de volgorde te wijzigen waarin het besturingssysteem domeinnaamomzetting doet, moet u hier rekening mee houden wanneer u problemen met het oplossen van domeinnamen probeert op te sporen.