Ongetwijfeld bent u bekend met de vele gouden contacten op kabels en connectoren. Of het nu gaat om een USB-stick, een HDMI-kabel of een grafische kaart, ze zijn allemaal uitgerust met talloze kleine pinnen. Maar waarom zijn er zoveel nodig?

Laten we beginnen met de meest voor de hand liggende reden van allemaal: stroom.

Het combineren van een elektrische verbinding en een dataverbinding op hetzelfde contact zou storing veroorzaken. Daarom scheiden de meeste moderne digitale connectoren deze verbindingen op verschillende pinnen. Bovendien moet de stroom via een grondverbinding terugkeren, wat betekent dat er ten minste twee connectoren voor stroom nodig zijn, zoals bij USB-A-connectoren. Echter, het gebruik van kleine pinnen beperkt de hoeveelheid stroom die erdoorheen kan gaan. Vergelijk het met verlengkabels, waarbij de grotere kabels meer vermogen aankunnen dan de kleinere. Dit principe geldt ook voor elektronica. Apparaten die relatief grote hoeveelheden stroom nodig hebben, verspreiden hun stroomtoevoer over meerdere contacten. Een goed voorbeeld hiervan zijn de pinnen op een CPU. Moderne processoren beschikken over meer dan duizend pinnen, waarvan velen specifiek zijn bedoeld voor stroomtoevoer. High-end CPU’s verbruiken tegenwoordig meer dan 150 watt bij maximale belasting, wat ongeveer gelijkstaat aan het vermogen van een 75 inch televisie. Het is begrijpelijk dat al deze stroom niet door slechts één kleine pin moet worden geleid.

Nu we het toch over stroom hebben, hebben sommige connectoren extra pinnen om verschillende spanningen te kunnen leveren. Dit is bijvoorbeeld te zien bij de standaard 24-pins voedingsconnector voor computer moederborden, die 12 volt, 5 volt en 3.3 volt vermogen moet leveren. Hoewel de meeste componenten tegenwoordig werken op 12 volt, worden de andere voltages nog steeds ondersteund voor componenten die de lagere voltages rechtstreeks vanuit de voeding moeten ontvangen.

Conclusie:

Hoewel velen denken dat ze er alleen maar zijn voor esthetische doeleinden, hebben al die contacten daadwerkelijk belangrijke functies. Ze zorgen voor een gescheiden stroom- en dataverbinding, stellen apparaten in staat om grote hoeveelheden stroom te verwerken, bieden ondersteuning voor verschillende voltages en zorgen voor een snelle en betrouwbare gegevensoverdracht. Daarnaast voeren ze ook andere taken uit, zoals het synchroniseren van gegevensstromen, het mogelijk maken van speciale functionaliteiten en het voorkomen van interferentie. Ingenieurs hebben al deze pinnen niet zomaar toegevoegd; ze dienen een cruciaal doel in onze moderne elektronica.