Hoe het web werkt

Einführung

Voor velen van ons is internet en surfen op het web een dagelijkse activiteit geworden. Of het nu gaat om het controleren van aandelenkoersen, het kopen van eten, het doen van werk, het bestellen van boeken en muziek, of gewoon om door een favoriete site te bladeren, surfen op het web is een instelling in ons leven geworden zoals televisie is. Heb je je ooit afgevraagd hoe dit hele webgedoe werkt? Deze zelfstudie is ontworpen om de geschiedenis en concepten van het web uit te leggen en hoe het technisch werkt. Nadat u naar een site hebt gebladerd, begrijpt u hoe het daadwerkelijk wordt gedaan en hoe uw computer deze informatie ophaalt. Onze eerste stop is de geschiedenis van het web.

Geschiedenis van het web

Het web vindt zijn wortels bij CERN, de Europese Organisatie voor Deeltjesfysica Onderzoek, in 1989 toen Tim Berners-Lee en Robert Cailliau een systeem ontwierpen genaamd Enquire. Met dit systeem kunnen documenten koppelingen hebben tussen verschillende gegevens, of het nu gaat om bestanden op de lokale computer of opgeslagen op een externe computer. De belangrijkste motivatie zou de mogelijkheid zijn geweest om toegang te krijgen tot bibliotheekinformatie die werd verspreid over meerdere servers bij CERN.

Op 12 november 1990 publiceerde Tim Berners-Lee een formeel voorstel genaamd “Information Management: A Proposal” dat het World Wide Web zoals we het vandaag de dag kennen schetste door een systeem te gebruiken voor het weergeven van informatie genaamd HyperText, dat voor het eerst werd beschreven in 1945 door een man genaamd Vannevar Bush, om documenten te koppelen aan een grootschalige informatiepool. De volgende dag op 13 november 1990 maakte Tim Berners-Lee de eerste webpagina en die volgende december schreef hij de eerste webbrowser en webserver. De naam van dit programma dat werd gemaakt, werd het WorldWideWeb genoemd. Zo hebben we de naam die we vandaag de dag gebruiken.

Naarmate de ontwikkeling van het WorldWideWeb doorging, begonnen meer mensen van over de hele wereld betrokken te raken, totdat in 1992 een van de eerste webbrowsers die afbeeldingen ondersteunde werd geïntroduceerd genaamd Pei-Yuan Wei’s Viola. Dit leidde ertoe dat Marc Andreessen van NCSA in 1993 een programma voor UNIX uitbracht genaamd Mosaic. Mosaic was de vonk die de toename van de populariteit van het World Wide Web markeerde en het niet langer beperkt hield in de academische kringen. Marc Andreesen ging Mosaic Communications vormen, dat vervolgens evolueerde tot Netscape Communications. Netscape was de eerste mainstream grafische webbrowser.

Naarmate de tijd vorderde, begonnen er meer functies aan de browser te worden toegevoegd, kwamen er meer bedrijven op internet en begonnen overal persoonlijke startpagina’s op te springen en het web zoals we dat kennen is gemaakt.

De technologie achter het web

Het web werkt volgens drie standaarden. Deze normen worden over het algemeen nageleefd door alle bedrijven die producten maken die werken met het World Wide Web.

Deze normen zijn:

URL (Uniform Resource Locator): Dit zijn de adressen die u invoert in uw webbrowser om verbinding te maken met een website. De URL is onderverdeeld in 4 delen, namelijk het protocol, de hostnaam, het poortnummer en het pad dat u aanvraagt.

Protocol:

Het protocolgedeelte van een URL is de grappige reeks tekens die u vóór de hostnaam ziet. Voorbeelden zijn http, ftp, telnet:, etc. Ze zijn gescheiden van de hostnaam met een dubbele punt en twee voorwaartse schuine strepen ( :// ). Deze protocollen vertellen uw browser welk type service moet worden gebruikt wanneer u verbinding maakt met de webbrowser met de hostnaam. Als u het protocol van uw adres aflaat, gaat de webbrowser er standaard van uit dat u het HTTP-protocol gebruikt, dat bedoeld is om verbinding te maken met websites, dus het is niet nodig om de http:// in te typen telkens wanneer u naar een website gaat. Als u een ander protocol zoals ftp opgeeft, fungeert de browser als een ftp-client waarmee u verbinding kunt maken met een ftp-server om bestanden te downloaden.

Hostname:

De hostnaam is het adres waar u naartoe gaat. Als u bijvoorbeeld naar het adres gaat dat https://www.easycompzeeland.nl, is www.easycompzeeland.nl de hostnaam.

Poortnummer:

Het poortnummer is een getal dat u aan de hostnaam kunt toevoegen met een dubbele punt ( : ) ertussen. Bijvoorbeeld https://www.easycompzeeland.nl:80. Als u het poortnummer uit laat, wat bijna iedereen doet, gebruikt de browser automatisch poort 80, omdat dat de standaardpoort voor het http-protocol is.

Pad:

Dit is het pad op de server, met als hoogtepunt de bestandsnaam die u probeert te bereiken. De URL https://www.easycompzeeland.nl/examples/example1.html. Het pad is in dit geval /examples/example1.html. Dit pad komt overeen met een werkelijke directorystructuur op de webserver. Dus op de webserver is er een hoofdmap, een voorbeeldmap onder die hoofdmap en een bestand met de naam example1.html eronder.

HTTP (Hyper Text Transfer Protocol): Dit is een gedefinieerd proces voor het overbrengen van informatie tussen een webbrowser en een webserver. Alle webbrowsers en webservers volgen dit proces.

HTML (Hyper Text Markup Language): Dit is de taal die in webpagina’s wordt gebruikt om tekst, afbeeldingen en pagina-indeling op te maken. Deze taal is in zuivere tekst en wordt ingevoerd in een bestand met een einde van html. Het is mogelijk om HTML in documenten te plaatsen die niet eindigen op html, maar voor het doel van deze tutorial richten we ons alleen op pure HTML-documenten. De tekst in deze documenten bevat speciale codes, tags genaamd, die de webbrowser vertellen wanneer het bestand wordt gelezen hoe de tekst moet worden opgemaakt. Laten we hieronder een voorbeeld proberen.

Als u een bestand met de naam helloworld.html zou maken en op uw harde schijf zou opslaan, zou u dit bestand vervolgens met uw browser kunnen openen en het laten weergeven. De inhoud van dit bestand heeft de volgende tekst:

<!DOCTYPE html>
<html>
    <head>
        <title>Hallo world</title>
    </head>
    <body>
        <b>Hello World!!!!</b>
    </body>
</html>

Als u dit document in uw browser zou openen, ziet u het volgende:

Hello World!!!!

Zoals u kunt zien, is de tekst, Hello World, u vetgedrukt weergegeven. Dit kwam omdat we de woorden in de tags <b> hebben ingesloten, wat betekent dat elke tekst erna vet zal zijn, en dan betekent het einde </b> dat dit het einde van de vetgedrukte opmaak is. Alle tags in HTML hebben een begintag, waarmee de opmaak wordt gestart, en een eindtag die de opmaak stopt. Er zijn nog veel meer tags beschikbaar om te gebruiken in HTML, waarbij de vetgedrukte tag er slechts één van is.

Webbrowser en webservers

Om het web te laten werken, hebt u webbrowsers en webservers nodig die hand in hand werken. De webbrowser is een stuk software dat wordt gebruikt om de informatie in een HTML-document te interpreteren en de inhoud van dat document weer te geven op basis van de HTML-tags die erin zijn gevonden. Een webserver is een computer die HTML-documenten opslaat, ook wel webpagina’s genoemd, en wacht op verbindingen vanuit webbrowsers. Wanneer een webbrowser verbinding maakt met een webserver, stuurt de webserver het gevraagde document, indien aanwezig, terug naar de webbrowser voor weergave.

Daadwerkelijk surfen op een website

Nu u de basisprincipes achter hoe het web werkt begrijpt, laten we u het eigenlijke proces doorlopen van hoe uw computer naar een website gaat en deze in uw browser weergeven.

De eerste stap is natuurlijk om uw webbrowser te openen, of dat nu Netscape, Internet Explorer of Mozilla is. Wanneer uw browser wordt geopend, hebt u de mogelijkheid om verbinding te maken met een andere website. Typ in het adresveld de locatie van waar u naartoe wilt. Laten we in dit voorbeeld naar www.easycompzeeland.nl gaan.

U typt https://www.easycompzeeland.nlvon easycompzeeland.nl omdat http://www. optioneel is, in het adresveld en druk op enter. In het onderstaande diagram wordt uitgelegd wat er gebeurt:

Zoals u kunt zien, opent uw webbrowser een internetverbinding wanneer u verbinding probeert te maken met een site en probeert u verbinding te maken met de webserver die is opgegeven in het hostgedeelte van de URL. Als de webbrowser verbinding maakt, verzendt de webbrowser de webserver het padgedeelte van de URL. Als dat pad op de webserver bestaat, verzendt de webserver de inhoud van het HTML-bestand terug naar uw browser. Uw browser leest de HTML van het document door en volgt de instructies die daar worden gevonden terwijl de informatie op uw scherm wordt weergegeven.

Schlussfolgerung

Dat is alles wat er gebeurd om een webpagina op te halen van een externe computer/webserver.